Μήνυμα της ΚΠΕ του ΣΥΝ για το θάνατο του Γιάννη Μπανιά

Μήνυμα της ΚΠΕ του ΣΥΝ για το θάνατο του Γιάννη Μπανιά

Ο θάνατος του σύντροφου Γιάννη Μπανιά αποτελεί μια μεγάλη απώλεια για το χώρο της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς. Ο Γιάννης Μπανιάς υπήρξε ένας άοκνος, συνεπής και μεθοδικός αγωνιστής στην υπόθεση του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία, στην υπόθεση της κομμουνιστικής ανανέωσης. Ανθρώπινος και καταδεκτικός αφοσιώθηκε με όλες του τις δυνάμεις, σε όλη του την πολιτική διαδρομή, στην υπηρεσία των ιδανικών και των αξιών της αριστεράς.

Η ηγετική του παρουσία στην θέση του γραμματέα του ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ σφράγισε ανεξίτηλα το εγχείρημα της κομμουνιστικής ανανέωσης στην πατρίδα μας. Οι πολιτικές παρεμβάσεις του σ. Γιάννη αποτέλεσαν ανάχωμα απέναντι σε φωνές που ωθούσαν στην αποϊδεολογικοποίηση της αριστεράς και την μετατόπισή της προς συντηρητικότερες κατευθύνεις. Η συμβολή του Γ. Μπανιά στο ενωτικό εγχείρημα της σύγχρονης ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, τον ΣΥΡΙΖΑ, υπήρξε καθοριστική για την ύπαρξη και την ενδυνάμωσή του.

Μακάρι το παράδειγμά του να βρίσκει πάντα μιμητές ανάμεσα στους χιλιάδες αριστερούς και αριστερές που εμπνέονται από την υπόθεση του ελεύθερου, ανθρώπινου και δημοκρατικού σοσιαλισμού.

Τον αποχαιρετούμε με συγκίνηση και σεβασμό.

*Ακολουθεί βιογραφικό σημείωμα του Γ.Μπανιά

Γεννήθηκε στους Μελισσουργούς Άρτας στις 27-9-1939.
Πτυχιούχος της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Στη δεκαετία του ’50 δραστηριοποιείται στους μαθητικούς αγώνες για το Κυπριακό.
Φοιτητής στο Γκρατς Αυστρίας από το 1957 αναπτύσσει έντονη συνδικαλιστική δράση. Εκλέγεται στο ΔΣ του Συλλόγου Ελλήνων Φοιτητών Γκρατς. Την ίδια περίοδο γίνεται μέλος του παράνομου ΚΚΕ και του ΚΚ Αυστρίας. Για τη δράση του αυτή του αφαιρείται από τις ελληνικές αρχές το διαβατήριο και απελαύνεται στην Ελλάδα, όπου συνεχίζει τις σπουδές του στο ΕΜΠ.
Παίρνει ενεργό μέρος στους φοιτητικούς και δημοκρατικούς αγώνες για το 1 1 4 και το 15%. Εκλέγεται Γραμματέας της Σπουδάζουσας της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη και στο Προεδρείο του Κεντρικού Συμβουλίου της.
Η δικτατορία του 1967 τον βρίσκει στο στρατό, όπου υφίσταται ταλαιπωρίες για τα φρονήματά του. Μετά την απόλυσή του, αναπτύσσει έντονη αντιστασιακή δράση από τις γραμμές του «Ρήγα Φεραίου» και του «Πανελλήνιου Αντιδικτατορικού Μετώπου» (ΠΑΜ). Συλλαμβάνεται και εξορίζεται στο Παρθένι της Λέρου. Μετά την πτώση της δικτατορίας δραστηριοποιείται πολιτικά στην προσπάθεια για την ενότητα της Αριστεράς που ονομάστηκε «Κίνηση των 77» και στη συνέχεια στο ΚΚΕ Εσωτερικού.

Παίρνει ενεργό μέρος στο συνδικαλιστικό κίνημα των μηχανικών και του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ). Το 1974 εκλέγεται για 3 χρόνια Πρόεδρος της Αντιπροσωπίας του ΤΕΕ.
Μέλος της Κ.Ε και στη συνέχεια του Ε.Γ. του ΚΚΕ Εσωτερικού από το 1976 έως το 1981. Το 1982 εκλέγεται Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Εσωτερικού. Μετά τη διάσπασή του το 1987, συνεχίζει τους κοινωνικούς και πολιτικούς του αγώνες από τις γραμμές του ΚΚΕ Εσωτερικού - Ανανεωτική Αριστερά και στη συνέχεια, μέχρι σήμερα, της Ανανεωτικής Κομμουνιστικής Οικολογικής Αριστεράς (ΑΚΟΑ).
Από τα ιδρυτικά στελέχη και μέλος της Γραμματείας του «Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς», που υπήρξε προπομπός του ΣΥΡΙΖΑ.
Ενεργό μέλος στο κίνημα κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης από τις γραμμές του «Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ».
Μέλος της Γραμματείας της «Πρωτοβουλίας για τη Συσπείρωση της Αριστεράς».
Υποψήφιος βουλευτής στην Α΄ Αθηνών στις εκλογές της 7/3/2004 με το συνδυασμό «Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς- Ενωτικό Ψηφοδέλτιο (ΣΥΡΙΖΑ).
Στις εκλογές του 2007 εκλέγεται βουλευτής ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τη θητεία του ασχολήθηκε με θέματα Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και πήρε μέρος σε αποστολές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στην Αίγυπτο, τη Γάζα, τη Μολδαβία.
Μέχρι πρόσφατα μετείχε στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ ως συντονιστής της.