ΤΟΠΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ
προτάσεις ΣΥΝ για την οικονομική κρίση
- ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΥΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΛΕΓΧΟ: Να τεθούν υπό δημόσιο έλεγχο τράπεζες, όπως η ΑΤΕ, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. αλλά και η Εθνική Τράπεζα. Δεν πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν περαιτέρω σύμφωνα με τις επιταγές της Τρόικας, αλλά και να συντονιστούν άμεσα για να αναλάβουν ένα ευρύτερο κοινωνικό ρόλο στην κατεύθυνση της συγκράτησης και μείωσης των επιτοκίων χορηγήσεων, ειδικότερα σε ειδικές κοινωνικές κατηγορίες και παραμεθόριες περιοχές.
· ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΧΡΕΟΥΣ: Επαναδιαπραγμάτευση του χρέους χωρίς όρους και δεσμεύσεις, με διαγραφή σημαντικότατου μέρους του χρέους, τη μείωση των επιτοκίων για το υπόλοιπο, μια μεγάλη περίοδο χάριτος για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους και την επιμήκυνσή του χωρίς περαιτέρω επιβαρύνσεις. Αυτή η πρωτοβουλία είναι αναγκαία αυτή τη στιγμή αντί να περιμένουμε το μοιραίο. Μια επαναδιαπραγμάτευση δηλαδή που θα επιβάλλει η τρόικα και το χρηματιστικό κεφάλαιο για να ωφεληθούν οι τράπεζες, τα διευθυντήρια, και να ξαναγίνει η Ελλάδα πειραματόζωο για άκρως δυσμενείς εξελίξεις σε όλη την ευρωπαϊκή περιφέρεια .Για να είναι επωφελής και βιώσιμη μια αναδιάρθρωση του χρέους, θα πρέπει να εντάσσεται σε ένα συνολικό σχέδιο ανακατανομής των φορολογικών βαρών, αναδιανομής του πλούτου και εξόδου από τον φαύλο κύκλο: χρέος-λιτότητα-ανεργία.
· ΕΚΔΟΣΗ ΕΥΡΩΟΜΟΛΟΓΟΥ: Η κυβέρνηση θα πρέπει άμεσα να αποσαφηνίσει τους όρους και τους σκοπούς της έκδοσης του ευρωομολόγου. Το ζητούμενο είναι πως το ευρωομόλογο θα ενταχτεί σε μια συνολική προσπάθεια επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους και αλλαγής της πολιτικής σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, σε μια λογική δραστικού περιορισμού της κερδοσκοπίας των αγορών. Πάγια θέση μας είναι ο απευθείας δανεισμός από την ΕΚΤ. Η έκδοση ευρωομολόγου θα πρέπει να συνδεθεί με αυτή την προοπτική, αλλά και τη συνολική ρήξη με το νεοφιλελεύθερο σχέδιο που μετακυλύει τα κόστη στις δυνάμεις της εργασίας, οδηγώντας τις χώρες στην κοινωνική και οικονομική χρεοκοπία. Η συζήτηση για το ευρωομόλογο, έστω και καθυστερημένα, επιβεβαιώνει ότι δεν ήταν μονόδρομος η πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση και μας οδήγησε στο Μνημόνιο.
· ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ: Η κρίση καθιστά άμεση ανάγκη τη διεύρυνση και αναβάθμιση της παραγωγικής βάσης, νέες παραγωγικές εξειδικεύσεις, νέους τομείς απασχόλησης και ένα παραγωγικό σύστημα συμβατό με τα νέα κοινωνικά, τεχνολογικά και οικολογικά δεδομένα. Όλα αυτά προϋποθέτουν υψηλές δαπάνες για την παιδεία και την έρευνα.
· ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΜΙΑΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ: Έτσι θα επιτευχθεί το άνοιγμα των συμβάσεων και η διερεύνηση των στοιχείων που συγκροτούν το ελληνικό χρέος .Είναι γνωστό από την εμπειρία σε άλλες χώρες ότι η λειτουργία τέτοιων επιτροπών κατέληξε στον εντοπισμό του λεγόμενου απεχθούς τμήματος του χρέους, στην άρνηση πληρωμής του και σε αντίστοιχο δραστικό κούρεμα μετά από διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.
· ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ-ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
· ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΜΕ ΚΑΘΕ ΝΟΜΙΚΟ ΜΕΣΟ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ ΠΟΥ ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΣΤΟ Β ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ
