...ζητώ την ψήφο του Ευβοϊκού λαού γιατί δεν πάει άλλο

Σ αυτές τις εκλογές είμαι υποψήφια με το ψηφοδέλτιο τουΣΥΡΙΖΑ στο νομό
Εύβοιας, και έχω το θάρρος να ζητώ την ψήφο του Ευβοϊκού λαού γιατί
δεν πάει άλλο.
Γιατί χρόνια τώρα βρισκόμαστε στο δρόμο διαμαρτυρόμενοι για το
δικαίωμα!!!! στην εργασία, την υγεια, την παιδεία,το καθαρό περιβάλλον
,τον πολιτισμό, την ποιότητα της ζωής μας και κυρίως της ζωής των
παιδιών.
Και όλα τούτα που ακούγονται τόσο απλά και κυρίως αυτονόητα, 35 χρόνια
τώρα μας τα υπόσχονται χωρίς ποτέ να τα έχουμε!
Γιατί θέλουν το νομό μας μόνο για τις δικές τους ανάγκες καθε φορά για
το δήθεν... καλό μας.
Για καύση rdf ,για λιθανθρακικές μονάδες σε Μαντούδι και Αλιβέρι, για
δημιουργία χυτά,.
Να μολύνεται ο υδροφόρος ορίζοντας και ο Ευβοϊκός από την ανεξέλεγκτη
χρήση και ρίψη επικίνδυνων αποβλήτων από βιομηχανικές μονάδες χωρίς
κανείς τους να νοιάζεται για την υγεία των κατοίκων αλλά και την
προστασία των ποταμών των θαλασσών και του υδροφόρου ορίζοντα.
Αν μπορούσανε να φυλάκιζαν το νερό και τον αέρα ίσως το είχαν κάνει και αυτό!
Για τον πολιτισμό που έχει φύγει από τον νομό από τότε που το θέατρο
της αρχαίας Ερέτριας ήταν εν ενεργεία και περιμένει δεκάδες χρόνια
τώρα την ταγμένη του αναστήλωση.
Για το τραγικό οδικό μας δίκτυο που ήμουν παιδί και γέρασα να το ακούω,
Γιατί η Εύβοια άνδρωσε τόσους σπουδαίους ανθρώπους και εμείς τους
έχουμε κάνει μονάχα την μαρμάρινη παγωμένη πρωτομή.Τιμή σε εκείνους
που στη ζωή και το έργο τους γράφουν ακόμα ιστορία σε άλλους τόπους, η
πατρίδα τους ,τους έθαψε για πάντα μέσα στην μαρμαρένια πρωτομή τους.
Η Εύβοια με το φυσικό της κάλλος θα μπορούσε να είναι προορισμός
τουριστικός και πολιτιστικός , μιάς και έχει προνόμια τέτοια που
επιτρέπουν στην πλειοψηφία του κόσμου να βρίσκεται κοντά της σε πολύ
λίγο<χιλιομετρα>.
Να ακούγονται από την Ερέτρια οι ήχοι απο τις μουσικές του Σκαλκώτα ,
να απαντάει η Ιφιγένια απ το <στενο> του Εύριπου, και πάνω απο το
κάστρο της Κανήθου να έχουν τη Σκαρίμπια γραφή να χύνεται ορμιτικά στα
γύρω.
Και στο ξημέρωμα μιάς άλλης εποχής να πάρουμε το δρόμο για την Κύμη,
εκεί συνέδριο να κάνουν οι γιατροί του κόσμου στη μνήμη εκείνου που
χάρισε ζωή σε χίλιες δυό γυναίκες, που το ονομά του γλυκό του
κουταλιού στα χείλη τους.
Η ξεχασμένη κόρη η Κάρυστος πως να μην λοξά κοιτάει απέναντι την
Αττική που πάντα την προσέχει και την καλοδέχεται, και που στα σπλάχνα
της παίρνει τα παιδιά της Εύβοιας και τα ζεί!
Και άντε να φτάσουμε την άλλη της την άκρη, την Ιστιαία ,να
κουβεντιάσουμαι για τα παλιά τα χρόνια 6 ώρες σε άλλης γης τα χώματα
μπορείς να βρεις κι όχι τ αδέρφι σου από την ίδια μάνα κόρη.Τόσες ώρες
μέσα σε ένα νησί να φτάσεις απ άκρη σ άκρη!!!!
Και δε μας φτάνανε όλα αυτά μας ήρθαν και φωτιές κι ύστερα μας πνίξαν
τα νερά του Λήλα.....................
Για όλα ετούτα που ονειρεύομαι να αλλάξουν ...που μπορούν........ΖΩΗ ΛΙΒΑΝΙΟΥ