Στις 4 Οκτωβρίου δεν κάνω την πάπια. Ψηφίζω. Και ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ

Στις 4 Οκτωβρίου δεν κάνω την πάπια. Ψηφίζω. Και ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ

Δεν απομένουν πολλές μέρες μέχρι τις εκλογές και θα ήθελα να απαντήσω σε ορισμένους προβληματισμούς που μπορεί να έχουμε πολλοί.
Ένα ζήτημα είναι, το ζήτημα της συμμετοχής ή της αποχής. Είναι γεγονός ότι ζούμε σε μία κουτσή, μισή δημοκρατία, όμως το δικαίωμα της ψήφου είναι κατοχυρωμένο. Και έστω και αυτό το δικαίωμα δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένο.
Η αποχή ή το λευκό και το άκυρο, παρόλο που κατ’ επίφαση μπορεί να είναι πράξεις αντίδρασης και έκφρασης αγανάκτησης, στην ουσία δεν είναι παρά πράξεις στήριξης του συστήματος, του δικομματισμού και πιο συγκεκριμένα του πρώτου κόμματος.
Η αποχή καταγράφεται αλλά δεν αντικατοπτρίζεται στο εκλογικό αποτέλεσμα. Η Βουλή θα γεμίσει με 300 βουλευτές είτε ψηφίσει το 90% των εγγεγραμμένων είτε το 10%. Αν η αποχή, μία πράξη αγανάκτησης και διαμαρτυρίας για πολλούς, είχε αποτέλεσμα να μένουν έδρες κενές θα είχε αποτέλεσμα. Αν η Βουλή δεν κατάφερνε να γεμίσει, αυτό θα καταδείκνυε την αποτυχία του πολιτικού συστήματος στη συνείδηση του λαού, θα εμπόδιζε το σχηματισμό κυβέρνησης, θα προκαλούσε σάλο. Κάτι τέτοιο όμως δυστυχώς δε συμβαίνει. Το ίδιο ισχύει για τα λευκά και τα άκυρα, τα οποία προσμετρούνται στα κόμματα που προηγούνται.
Πώς μπορώ λοιπόν να κάνω μία πραγματική πράξη αντίδρασης; Να ταράξω τα νερά, να τους χαλάσω τη σούπα; Ψηφίζοντας το κόμμα που ενοχλεί, τρομάζει, απειλεί. Και αυτό είναι ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί:
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί και στην πρώτη θητεία της ΝΔ και στην δεύτερη ήταν η μοναδική ισχυρή και ηχηρή αντιπολίτευση.
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ουσιαστικά επανέφερε τον Καραμανλή στα έδρανα της Βουλής.
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί για μήνες ολόκληρους στήριζε και μέσα από τη Βουλή και στους δρόμους, τα νέα παιδιά που αγωνιζόντουσαν για τη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση.
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί αυτός ουσιαστικά εμπόδισε την τραγική συνταγματική αναθεώρηση.
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί τα έβαλε με τα μεγάλα συμφέροντα και κράτησε την πιο υπεύθυνη στάση στο ζήτημα του Ελαιώνα, διεκδικώντας και τελικά κερδίζοντας να γίνει το γήπεδο του ΠΑΟ, χωρίς όμως περαιτέρω τσιμεντοποίηση και Mall, παρά τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας εναντίον του και το πολιτικό κόστος.
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί είναι το μόνο κόμμα που ουσιαστικά άκουσε τη νεολαία και την κοινωνία στα γεγονότα του περασμένου Δεκέμβρη και γι’ αυτό κατηγορήθηκε αισχρά.
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί είναι το μόνο κόμμα στη Βουλή που προειδοποιούσε για την επερχόμενη κρίση και ζητούσε μέτρα, όταν τα δύο μεγάλα κόμματα τον χλεύαζαν.
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί εδώ και χρόνια ασχολείται με το περιβάλλον και αγωνίζεται, έχει υιοθετήσει την πολιτική οικολογία και είναι πολύ πιο μπροστά από όλους αυτούς που μιλάνε τώρα για «πράσινη ανάπτυξη».
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί και τούτη εδώ την ώρα είναι το κόμμα που προτείνει μέτρα για έξοδο από την κρίση.

Όλοι μας έχουμε πολλές δυνατότητες για κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες και νίκες. Ενωμένοι έχουμε ακόμη μεγαλύτερες δυνατότητες. Η ψήφος είναι η ελάχιστη δυνατότητά μας. Ας μην την αφήσουμε να πάει χαμένη.
Στην ενότητα η δύναμη στην Αριστερά η ελπίδα. Για κίνημα δυνατό στη Βουλή και στους δρόμους.

Ειρήνη Μόκκα
32 ετών, υποψήφια βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ στην Εύβοια